{"id":2264,"date":"2021-10-13T13:49:34","date_gmt":"2021-10-13T13:49:34","guid":{"rendered":"http:\/\/amerikareis.eu\/?p=2264"},"modified":"2021-11-08T10:48:59","modified_gmt":"2021-11-08T10:48:59","slug":"san-francisco-san-diego-las-vegas-2019","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/www.amerikareis.info\/nl\/reisverslagen\/san-francisco-san-diego-las-vegas-2019\/","title":{"rendered":"San Francisco – San Diego – Las Vegas 2019"},"content":{"rendered":"\n

Bestemmingen:<\/strong> San Francisco, Cupertino, Monterey, Santa Maria, Santa Clarita, Universal City, Anaheim, San Diego, Palm Springs, Las Vegas
Bezienswaardigheden:<\/strong> Golden Gate Bridge, Highway 1, Bixby Creek Bridge, Santa Monica Pier, Six Flags Magic Mountain, Universal Studios Hollywood, Disneyland Resort, San Diego Zoo, USS Midway, Joshua Tree National Park, Las Vegas Strip
Wie:<\/strong> Jelle Collignon en Heidi Willekens
Staat:<\/strong> Californi\u00eb, Nevada
Jaar:<\/strong> Juli-augustus 2019<\/p>\n\n\n\n

18\/07\/2019 – San Francisco, here we come!<\/h3>\n\n\n\n

Na een korte nacht stonden we om 5u10 klaar om te vertrekken naar Schiphol.<\/p>\n\n\n\n

Het verkeer ging vlot en om 7u05 stonden we aan de vertrekhal. We namen afscheid van onze chauffeur (Bedankt pa!) en gingen naar binnen om in te checken. De rij was enorm lang, maar na 30 minuten vertrokken onze valiezen alvast richting de gate. We waren ruim op tijd dus konden we na de veiligheidscontrole nog rustig ontbijten voor we moesten boarden. <\/p>\n\n\n\n

Het boarden begon later dan voorzien en ook toen we al op het vliegtuig zaten, bleven ze het vertrek uitstellen. Ze moesten wachten op enkele passagiers die een extra veiligheidscheck moesten ondergaan. Toen deze mensen ook aan boord waren, konden we vertrekken.<\/p>\n\n\n\n

\"20190718<\/figure><\/div>\n\n\n\n

De vlucht ging korter zijn dan voorzien, dus zijn we met amper vertraging aangekomen in Minneapolis. Hier moesten we eerst langs de grenscontrole passeren. Dit ging best vlot, zeker vergeleken met Seattle en JFK! In de terminal hebben we nog een kleine lunch gekocht. Heidi nam een pakketje met kaas, crackers, druiven en appel. Jelle ging direct voor de lunchables!<\/p>\n\n\n\n

\"20190718<\/figure><\/div>\n\n\n\n

Onze vlucht naar San Francisco vertrok perfect op tijd en na een prachtig uitzicht op Yosemite National Park landden we op San Francisco International Airport. We hadden snel onze bagage en hebben dan een taxi genomen naar het hotel. De rit met de taxi heeft door de drukke avondspits wel dubbel zo lang geduurd als gepland, maar we zijn er geraakt!<\/p>\n\n\n\n

\"20190718
Yosemite Valley vanuit het vliegtuig<\/figcaption><\/figure><\/div>\n\n\n\n

Nadat we hadden ingecheckt in het hotel zijn we nog even langs Union Square gewandeld om iets te gaan eten en ontbijt te kopen voor de volgende dag. Uiteindelijk zijn we iets gaan eten in het Westfield Shopping Center bij Union Square. Onze eerste maaltijd in Amerika was een echte, pure ….. Koreaanse maaltijd! \ud83d\ude1b We waren eigenlijk op zoek naar een Panda Express voor de overheerlijke Orange Chicken, maar de Koreaanse Lemon Chicken smaakte ons ook wel!<\/p>\n\n\n\n

Om 21u konden we allebei onze ogen niet meer open houden en zijn we gaan slapen.<\/p>\n\n\n\n\n\n\n\n

19\/07\/2019 – San Francisco<\/h3>\n\n\n\n

We hadden een hele dag om San Francisco te verkennen.<\/p>\n\n\n\n

We startten de dag met de PresidiGo Shuttle bus. Deze bussen vertrekken aan de Embarcadero en rijden naar de Presidio. Dit was ideaal, omdat we het Walt Disney Family Museum daar wilden bezoeken. Na een rit van een half uur kwamen we aan bij het Transit Center van de Presidio. Vroeger was dit een militair kamp, maar nu zijn de gebouwen in gebruik voor o.a. musea en een hotel.<\/p>\n\n\n\n

Het Walt Disney Family Museum is opgericht door de dochter van Walt Disney en is een eerbetoon aan het leven van Walt Disney. Zijn hele leven wordt er uitgelegd aan de hand van brieven en tekenen, interactieve filmpjes en maquettes. Hoogtepunt van de tentoonstelling is een gigantische maquette van Disneyland. In een bijgebouw was er ook nog een expositie over Mickey Mouse.<\/p>\n\n\n\n

Nadat we in het museum iets klein hadden gegeten, hebben we een andere bus van de PresidiGo Shuttles genomen. Deze route bracht ons tot bij de Golden Gate Bridge. Bij ons vorige bezoek was de brug verstopt in de wolken, maar nu konden we heel de brug duidelijk zien. Na wat foto’s hebben we ons aan een wandeling over de brug gewaagd. Het was er vooral heel druk, met een gure wind.<\/p>\n\n\n\n

\"20190719<\/figure>\n\n\n\n

Na onze wandeling zijn we met de bus weer naar het hotel gereden. We hebben ons wat opgefrist en zijn dan vertrokken naar Fisherman’s Wharf om te shoppen en eten. We zouden makkelijk tot bij Fisherman’s Wharf kunnen rijden met de tram, maar een defecte bus besliste daar anders over… Toen we enkele haltes ver waren, riep de chauffeur om dat er een defecte bus voor de tram stond, en we dus niet konden verderrijden. We zouden wel kunnen uitstappen en een stukje tevoet doen, waarna we een andere tram konden nemen. We zijn dan uitgestapt en we zagen inderdaad een defecte bus. Het was een elektrische bus, waarvan de verbinding met de hoogspanningslijnen stuk was.<\/p>\n\n\n\n

Een beetje verder stonden we bij de halte om een andere tram te nemen. Maar een vrouw zei daar dat er maar 3 trams op die lijn reden, en het dus nog lang kon duren eer er weer een tram zou langskomen. Maar tevoet zou het maar 15-20 minuten zijn tot Fisherman’s Wharf. We zijn dan maar beginnen wandelen. <\/p>\n\n\n\n

Eenmaal aangekomen op Fisherman’s Wharf zijn we eerst op zoek gegaan naar een restaurant om iets te eten. Het was er heel druk, dus we hebben wel een 25 minuten moeten wachten voor we een tafeltje konden krijgen bij Bubba Gump Shrimp Co.. <\/p>\n\n\n\n

Na een lekkere maaltijd hebben we wat geshopt voor we weer een tram richting het hotel hebben genomen. <\/p>\n\n\n\n\n\n\n\n

20\/07\/2019 – Silicon Valley \/ Vans Warped Tour<\/h3>\n\n\n\n

Vandaag startte onze roadtrip met een korte rit van San Francisco naar Cupertino.<\/p>\n\n\n\n

Vanmorgen stonden we goed op tijd op, want we moesten om half 9 naar de luchthaven vertrekken om de auto te gaan ophalen. We reden met de taxi van het hotel naar het Car Rental Center en konden daar onze auto uitkiezen. We gingen voor een zwarte Nissan Altima SR. De auto heeft grote velgen en het interieur is helemaal in leder. Jelle was blij om eindelijk weer met een automaat te rijden!<\/p>\n\n\n\n

\"20190720<\/figure>\n\n\n\n

Voor we naar het hotel reden, hadden we nog 2 stops gepland in Silicon Valley. De eerste stop was bij Google in Mountain View. Er is een merchandise shop van Google, maar spijtig genoeg is deze in het weekend gesloten.. Net buiten de shop staan beeldjes die elke versie van Android voorstellen. We hebben wat foto’s genomen en zijn dan verder gereden.<\/p>\n\n\n\n

\"20190720<\/figure>\n\n\n\n

De volgende stop was bij het Apple Park Visitor Center in Cupertino. Het bezoekerscentrum werd gebouwd net naast de nieuwe Apple Park campus, het nieuwe hoofdkwartier van Apple. In het bezoekerscentrum kan je op een iPad in virtual reality de volledige campus ontdekken. Ook staan er alle toestellen die Apple momenteel in verkoop heeft, uitgestald. Vanop het dak kan je de gigantische campus zien. Aangezien er geen budget was voor een iPhone, heeft Jelle genoegen genomen met er even een vast te houden.. \ud83d\ude1b<\/p>\n\n\n\n

\"20190720<\/figure>\n\n\n\n

Ons hotel lag aan de andere kant van Apple Park, dus was het maar 5 minuten rijden. We checkten in en hadden geluk dat er al een kamer vrij was om 11u30. We konden onze bagage dus al op de kamer zetten en ons wat opfrissen voor we vertrokken naar de Vans Warped Tour.<\/p>\n\n\n\n

In april hadden we kaarten kunnen kopen voor de allerlaatste Vans Warped Tour die doorging in het Shoreline Amphitheater in Mountain View. De Vans Warped Tour bestaat dit jaar 25 jaar en stopt ermee. Zowat alle punk-bands hebben ooit op \u00e9\u00e9n of meerdere van de Warped Tours gespeeld. Na wat aanschuiven zijn we op de parking geraakt en konden we onze tickets aan de ingang gaan afhalen. Eenmaal binnen was het spannend afwachten tot we bij de grote opblaasbare muur kwamen waar het tijdsschema op stond. We zouden alle bands die we wilden zien, kunnen zien. <\/p>\n\n\n\n

\"20190720<\/figure>\n\n\n\n

En zo ging onze dag dan snel voorbij. We zagen The Vandals, Lagwagon, Anti-Flag, Less Than Jake en Simple Plan. Rond half 8 hadden we het allebei wel wat gehad, want het was er enorm druk, en zijn we verder gegaan. Bad Religion en The Offspring hebben we geskipt. Het festival was leuk om te doen omdat je veel gadgets van Vans kon krijgen, maar we vinden de Belgische festivals toch veel gezelliger.<\/p>\n\n\n\n

We zijn nog langs een winkel gespasseerd om ontbijt te kopen voor morgen en zijn dan na een verfrissende douche gaan slapen.<\/p>\n\n\n\n\n\n\n\n

21\/07\/2019 – 17-Mile Drive \/ Cannery Row<\/h3>\n\n\n\n

Vandaag stond de eerste etappe van State Route 1 op het programma.<\/p>\n\n\n\n

Van Cupertino reden we via Santa Cruz naar Monterey. In plaats van via de Interstate te rijden, namen we al direct SR1, die we zullen volgen tot in Los Angeles. Na een rit van goed anderhalf uur, kwamen we aan bij ons hotel in Monterey. We gingen alvast inchecken, maar er was nog geen kamer beschikbaar. OK, dan alvast beginnen aan de rest van de planning voor vandaag. Maar dat was buiten de auto gerekend. Jelle startte de auto en er kwam een waarschuwing op dat de auto binnen 275 mijl nieuwe olie nodig had.. Hmmmm, we moeten nog zeker 800 mijl rijden voor we de wagen weer inleveren… Gelukkig was er een Alamo verhuurstation op de luchthaven van Monterey, niet ver van het hotel. We zijn voor de zekerheid maar langs daar gereden. We gingen langs de balie en legden ons probleem uit. De dame van Alamo heeft dan nagekeken wanneer het laatste onderhoud was en blijkbaar hadden ze vergeten om de teller te resetten na het onderhoud. Er moest dus helemaal geen onderhoud gebeuren binnen 275 mijl. Fwiew, we kunnen met deze auto blijven rijden. Wie weet welke auto hadden we anders als vervanging meegekregen..<\/p>\n\n\n\n

We konden eindelijk aan onze planning beginnen. We gingen de 17-Mile Drive rijden. Deze weg gaat langs de mooiste punten van Pebble Beach. Nadat we 10,5 dollar hadden betaald aan de toegangsweg, startten we onze rit. Heidi bleek een uitstekende gids te zijn, al verdenk ik haar er wel van om stiekem in de brochure te spieken die we hadden gekregen! \ud83d\ude09<\/p>\n\n\n\n

\"20190721<\/figure>\n\n\n\n

Na een 2 stops in een bos kwamen we uiteindelijk bij de oceaan uit. De kust is hier heel ruw, met grote rotsen. Langs de route waren er verschillende stopplaatsen. Zo zagen we rotsen die vol vogels zaten, en rotsen waarop zeehonden aan het uitrusten waren. Het populairste punt van de route is de Lone Cypress. Hier staat een cypress helemaal alleen op een rots in de oceaan.<\/p>\n\n\n\n

\"20190721<\/figure>\n\n\n\n

Aan het einde van de route kwamen we bij het visitor center waar we ook iets hebben gegeten met uitzicht op de oceaan. Onderweg waren we al veel golfterreinen gepasseerd en toen we net weer vertrokken waren bij het visitor center zag Heidi dat ze alles aan het voorbereiden waren voor de US Open Golf.<\/p>\n\n\n\n

Na de 17-Mile Drive zijn we weer naar het hotel gereden. Het was ondertussen al 14u30, dus zou onze kamer al wel klaar zijn. Maar dit was niet zo. We kregen wel een andere kamer, zodat we alles naar binnen konden brengen.<\/p>\n\n\n\n

We hebben ons wat opgefrist en zijn vertrokken naar Cannery Row. Dit is de buurt waar vroeger de vis in blikken werd verpakt. Nu zijn er verschillende winkeltjes en restaurants. We hadden hier wel wat meer van verwacht. Na het shoppen hebben we in een restaurant nog iets gegeten voor we weer naar het hotel reden.<\/p>\n\n\n\n

\"20190721<\/figure>\n\n\n\n\n\n\n\n

22\/07\/2019 – State Route 1<\/h3>\n\n\n\n

We reden langs State Route 1 van Monterey naar Santa Maria.<\/p>\n\n\n\n

We startten de trip met een stop bij de San Carlos Borromeo de Carmelo Mission. Deze missie is er al sinds 1770. We namen enkele foto’s van de prachtige kerk en reden dan door naar Point Lobos State Park. We parkeerden de auto en gingen dan tevoet verder op verkenning. De kustlijn is hier heel ruw, maar ook heel mooi. Op de rotsen lagen ook zeeleeuwen uit te rusten. <\/p>\n\n\n\n

\"20190722<\/figure>\n\n\n\n

Na de korte wandeling reden we verder naar een ander gedeelte van het park. Ook hier maakten we een korte wandeling. Het pad leidde ons tot bij een strand waar allemaal zeeleeuwen lagen. Dit was de laatste stop in het park. We reden weer naar de uitgang en blijkbaar waren we goed op tijd naar hier gekomen. Het park was ondertussen afgesloten omdat er al te veel volk was.<\/p>\n\n\n\n

\"20190722<\/figure>\n\n\n\n

De volgende stop was de Bixby Creek Bridge. Deze brug is een deel van State Route 1 en werd een tijdje geleden beschadigd door een landverschuiving. De brug is ondertussen hersteld, maar de wegen in de buurt zijn nog altijd niet helemaal hersteld. We kwamen dan ook veel wegenwerken tegen. Net voor we bij het uitkijkpunt voor de brug waren, stonden we stil voor een “flag man”. Dit is iemand die het verkeer moet tegenhouden voor wegenwerken. Bij ons zou dit gewoon met rode lichten gebeuren. Het uitkijkpunt was dus afgesloten. Gelukkig moesten we een tijdje blijven wachten, zodat we in de file even uit de auto konden om wat foto’s te nemen.<\/p>\n\n\n\n

\"20190722<\/figure>\n\n\n\n

De volgende stop die we hadden gepland was 1u45 verder, dus konden we genieten van de mooie rit. Het uitzicht was prachtig, ook al hing er vaak veel mist. Uiteindelijk kwamen we bij onze volgende stop, een plaats waar zeeolifanten aan wal komen. Zowel op het strand als in het water zaten er tientallen zeeolifanten. We konden ze al van ver horen, zo hard konden ze knorren! \ud83d\ude1b<\/p>\n\n\n\n

\"20190722<\/figure>\n\n\n\n

Na een korte stop bij Morro Rock en Dinosaurs Caves Park reden we naar ons hotel in Santa Maria. Na het inchecken zijn we nog even langs een shopping mall gereden en dan iets gaan eten bij Panda Express. Overheerlijk, die Orange Chicken!<\/p>\n\n\n\n\n\n\n\n

23\/07\/2019 – Santa Monica<\/h3>\n\n\n\n

Een rustige dag met weinig op het programma.<\/p>\n\n\n\n

Er stond vandaag niet veel op het programma. We reden van Santa Maria naar Santa Clarita. Omdat dit maar een rit zou zijn van 4u, hadden we tijd om nog een tussenstop te doen in Santa Monica, Beverly Hills of Hollywood. Onze keuze is Santa Monica geworden.<\/p>\n\n\n\n

De rit van Santa Maria naar Santa Monica duurde 3u. We reden niet gewoon via de snelste weg, Highway 101, maar reden ook een stuk via de San Marco Pass (154). Zo kwamen we langs Lake Cachuma over een mooie bergweg. Eenmaal in Santa Barbara kwamen we weer op Highway 101.<\/p>\n\n\n\n

Na 3u kwamen we aan in Santa Monica. We parkeerden de auto in een parkeergarage en gingen shoppen. We startten in Santa Monica Place, een shopping mall. Nadien gingen we naar de Third Street Promenade, een winkelstraat net naast Santa Monica Place.<\/p>\n\n\n\n

\"20190723<\/figure>\n\n\n\n

Na het shoppen zijn we nog over de Santa Monica Pier gewandeld. <\/p>\n\n\n\n

\"20190723<\/figure>\n\n\n\n

Het was tijd om naar het hotel in Santa Clarita te rijden. De rit zou normaal 45 minuten duren, maar dat was buiten het beruchte verkeer van Los Angeles gerekend… Uiteindelijk zijn we door de file 1u15 onderweg geweest…<\/p>\n\n\n\n

Vlakbij het hotel hebben we gegeten in een Outback Steakhouse en zijn dan na een verfrissende douche gaan slapen.<\/p>\n\n\n\n\n\n\n\n

24\/07\/2019 – Six Flags Magic Mountain<\/h3>\n\n\n\n

Vandaag werd door Heidi Jelle-dag gedoopt!<\/p>\n\n\n\n

Omdat we vandaag naar Six Flags Magic Mountain gingen, was het volgens Heidi Jelle-dag. Hij keek al heel lang uit naar deze dag. Eindelijk naar de Thrill Capital of the World! Six Flags Magic Mountain is dan ook niet zomaar een pretparkje. Het park meer dan 15 achtbanen, de ene al spectaculairder dan de andere. Deze dag ging geweldig zijn! Heidi had er iets minder zin in… \ud83d\ude1b<\/p>\n\n\n\n

Het park zelf was helemaal top, maar de temperatuur was iets minder. Of was het nu iets meer? Met een typisch Belgische temperatuur van 41 graden was het warm, TE WARM. We gingen van de parking naar de ingang en stonden al helemaal nat van het zweet. We gingen het niet aan ons hart laten komen en gingen vol goede moed het park in. De eerste coaster die we tegenkwamen was Full Throttle. Dit is de achtbaan met tot in 2016 de hoogste looping ter wereld. Vanuit stilstand wordt je tot 110 km\/h gelanceerd, om dan door de looping te gaan. Daarna volgt nog een kort stukje en een volledige stilstand. Nadat het karretje helemaal stilstond, werden we eerst weer achteruitgelanceerd, om dan weeer vooruit gelanceerd te worden, over de looping.<\/p>\n\n\n\n

\"20190724<\/figure><\/div>\n\n\n\n

De volgende baan die we tegekwamen was Goliath. Dit is een mega-coaster van 72m hoog en 137 km\/h. Je wordt langzaam omhoog gebracht, om daarna steil naar beneden te duiken. De eerste drop is super en daarna volgen nog enkele intense helixen. Voor Heidi was het even genoeg geweest met de achtbanen. Voor de volgende ging ze passen.<\/p>\n\n\n\n

\"20190724<\/figure>\n\n\n\n

En die volgende was Twisted Colossus. Die was vroeger een gewone houten achtbaan, maar in 2015 werd ontwerp helemaal vernieuwd. De nieuwe constructie is een hybride achtbaan, van hout en staal. Door de stalen rails konden er veel gewaagdere elementen in de baan komen, zoals inversies en naar buiten gedraaide bochten. Misschien maar goed dat Heidi deze had geskipt, want je werd in deze baan echt helemaal door elkaar geschud. Jelle vond het geweldig!<\/p>\n\n\n\n

\"20190724<\/figure>\n\n\n\n

Voor we naar een andere attractie gingen, hebben we eerst een winkeltje opgezocht, om wat te kunnen afkoelen in de airco. Eenmaal weer wat verfrist gingen we door naar de volgende attractie. Heidi was nog niet helemaal bekomen en had wat last van de warmte. Jelle ging dus alleen de schuilplaats van Superman in voor Superman – Escape from Krypton. Deze rit stond bovenaan Jelle zijn lijstje. Het karretje wordt achterwaarts gelanceerd naar 160 km\/h, waarna het 126m recht omhoog gaat. Daarna gaat het in vrije val weer naar beneden om weer tegen 160 km\/h richting station te rijden. Het is een unieke baan. Er bestaan er maar 2 van dit type.<\/p>\n\n\n\n

\"20190724<\/figure>\n\n\n\n

Omdat het veel te warm was om nog lang buiten te zijn, en Jelle zijn must-do lijstje bijna afgevinkt was, ging hij aanschuiven bij de laatste attractie van de dag, X2. Net als Superman – Escape from Krypton is ook deze achtbaan vrij uniek. Er werden nog maar 3 exemplaren gebouwd. De rit zelf is ook heel speciaal. De karretjes hangen naast de baan, en kunnen volledig overkop draaien. De bewegingen van de zitjes zijn perfect gestuurd door de baan zelf, zodat elke beweging perfect getimed is. Jelle was in zijn nopjes! \ud83d\ude1b<\/p>\n\n\n\n

\"20190724<\/figure>\n\n\n\n

Heidi was ondertussen afgekoeld en het waren genoeg achtbanen geweest voor vandaag. Rond 14u zijn we weer richting parking gegaan om daar een oververhitte auto terug te vinden. Heidi kon amper gaan zitten omdat ze anders haar billen verbrandde en Jelle kon zijn stuur niet vasthouden. Onze volgende stop op de roadtrip is Universal City voor de Universal Studios. Maar eerst zijn we nog langs een Pizza Hut gereden voor een “stuffed crust” pizza! \ud83d\ude00<\/p>\n\n\n\n

We checkten in en gingen naar onze kamer, in een kelder verdieping… Dat beloofde. We gingen de kamer binnen en de kraan van het bad liep nog. Jelle draaide deze dicht, maar helemaal dicht ging ze niet. Er bleef altijd nog een beetje water lopen. Heidi zag dan ook dat de nachtkastjes niet proper waren gemaakt. Er stonden nog plakkerige kringen van drank op. Jelle ging naar de receptie om te zeggen dat we niet echt tevreden waren met onze kamer en dat er die 2 problemen waren. We konden geen andere kamer krijgen volgens de vrouw aan de receptie, omdat dit de enige beschikbare kamer was van het type dat we geboekt hadden. Ze zou wel iemand langssturen voor de kraan van het bad en een schoonmaakploeg voor de kamer.<\/p>\n\n\n\n

Even later stond er iemand van Engineering aan de deur voor de kraan. Hij zag het probleem en zei dat het niet mogelijk was om dit direct te maken, want het water van heel de gang moet hiervoor worden afgesloten. Hij zou dit dan morgen door de dag komen doen, als we in het park zitten. Hij zei ook dat we in een kamer voor gehandicapten zaten… Vreemd, want dat hadden we niet geboekt en ook niet nodig.. De schoonmaakploeg was er nog niet, maar ondertussen gingen we naar de Universal City Walk om wat te shoppen.<\/p>\n\n\n\n

\"20190724<\/figure>\n\n\n\n

Toen we terugkwamen zagen we dat de schoonmaakploeg nog steeds niet was langsgeweest. Jelle is dan weer naar de receptie gegaan, deze keer bij iemand anders. Hij zei dat er nog niemand was langsgeweest voor de vuile kastjes en dat het vreemd was dat we in een gehandicapten kamer zaten. De vrouw begreep dit, maar kon ons niet in een andere kamer onderbrengen omdat alles helemaal volzet was. Wat ze wel kon doen, was de schoonmaakploeg nog eens sturen, ons een ontbijtbuffet geven voor morgen en ons morgen een andere kamer geven die zeker de moeite zou zijn. Ok, we zullen zien…<\/p>\n\n\n\n

Ondertussen is de schoonmaakploeg langs geweest en hebben we de bon voor het ontbijt gekregen. Eens benieuwd naar die kamer van morgen… Nu slapen, want morgen weer een hele dag pretpark.<\/p>\n\n\n\n\n\n\n\n

25\/07\/2019 – Universal Studios Hollywood<\/h3>\n\n\n\n

Pretpark 2 van de trip stond op het programma op deze dag.<\/p>\n\n\n\n

We voegden vandaag weer een nieuw pretpark aan onze lijst toe: Universal Studios Hollywood. Hier waren we nog niet geweest. Na het ontbijtbuffet dat het hotel ons had aangeboden, zijn we naar het park gegaan. Snel naar binnen en direct naar de Studio Tram Tour. Deze tour duurt ongeveer een uur en komt langs verschillende sets uit bekende films. Deze sets worden nog altijd gebruikt voor opnames. We zagen bijvoorbeeld de straat van Desperate Housewives, Bates Motel en Jaws. Spijtig genoeg reden we niet langs het plein waar Back to the Future werd opgenomen.<\/p>\n\n\n\n

Op sommige sets waren wat extra’s toegevoegd ivm de films, zo werd er bij Bates Motel een lijk naar buiten gedragen door een acteur, en zwom er bij Jaws een grote haai langs de tram.<\/p>\n\n\n\n

\"20190725<\/figure>\n\n\n\n

Enkele delen van de rondrit waren speciaal voor deze tour gebouwd. Zo rijdt de tram een jungle in, waar je midden tussen de dinosaurussen uitkomt. *SPOILER* Redder van dienst hier is King Kong, die de dinosaurussen verslaat. *\/SPOILER* Alle actie gebeurt op 3D schermen rond de tram. Ook een sc\u00e8ne uit The Fast and the Furious zit in de tour. Hier gebeurt alles ook op 3D schermen.<\/p>\n\n\n\n

\"20190725<\/figure>\n\n\n\n

Twee andere sets waar er getoond werd hoe spectaculaire sc\u00e8nes worden gemaakt, waren een set waar het begon te regenen en stortvloed tot aan de tram kwam. Een andere sc\u00e8ne was in een metrostation waar plots een aardbeving was, het dak instortte en een trein ontspoorde. Nadien overstroomde heel het station.<\/p>\n\n\n\n

Een indrukwekkend beeld was een set uit War of the Worlds. Hier lag een uiteengereten Boeing 747 tussen de ru\u00efnes van huizen. Voor deze set werd een echte 747 gebruikt. Het toestel kostte de productie $60.000 en nog eens $200.000 voor het vervoer naar Universal Studios. En dit voor 3 draaidagen en 90 seconden beeld.<\/p>\n\n\n\n

Na de tram tour hebben we de Animal Actors show gezien. Hier werd getoond hoe dieren worden getraind om te acteren. In de show werden vooral honden gebruikt, maar bij het begin kwamen verschillende dieren langs. Zo liepen er kippen, ratten, een wasbeer en katten over het podium. Leuk om te zien!<\/p>\n\n\n\n

E\u00e9n van de beste shows die je in een pretpark kan bekijken, is Waterworld in Universal Studios Hollywood. Deze kon dus zeker niet op onze lijst ontbreken. Het stadion zat goed vol en terwijl iedereen een plaatsje zocht, werd het publiek al opgewarmd (of afgekoeld met een emmer water!). Sommige plaatsen op de tribune waren een splash zone, hier zou je dus nat worden tijdens de show. Om iedereen dat duidelijk te maken vlogen geregeld emmers water het publiek in. De show zelf was heel goed, met veel ontploffingen en een vliegtuig dat over de set werd gekatapulteerd.<\/p>\n\n\n\n

\"20190725<\/figure>\n\n\n\n

Na al die shows werd het tijd voor een attractie. We gingen naar de Wizarding World of Harry Potter voor Harry Potter and the Forbidden Journey. Deze attractie hadden we in Florida ook al eens gedaan. Heidi keek er al naar uit… (In Florida was ze nogal misselijk nadien \ud83d\ude09 ) De wachttijd was 135 minuten… Gelukkig was er een ‘Single Rider’ rij. In deze rij kan je aanschuiven als je niet per se bij elkaar wil zitten. Deze rij wordt gebruikt op lege plaatsen op te vullen als er bv 4 plaatsen zijn in de karretjes, maar er is een groep van 3. Dan wordt hier iemand uit de Single Rider rij bij gezet. Deze rij gaat over het algemeen ook veel sneller vooruit. En ja hoor, net als in Florida moesten we maar goed 5 minuten aanschuiven! Een top-attractie, en Heidi kwam er ook beter uit dan in Florida. \ud83d\ude09<\/p>\n\n\n\n

Na een snelle lunch zijn we verder het park in gegaan, naar de Lower Lot. Hier wilden we Revenge of the Mummy en Transformers doen. Beiden hadden een wachtrij van meer dan anderhalf uur. Gelukkig ook hier Single Rider rijen. Al hebben we hier wel 20-30 minuten aangeschoven. Beide attracties waren heel leuk om doen! (Volgens Jelle \ud83d\ude09 )<\/p>\n\n\n\n

Het was al een stuk in de namiddag, dus gingen we weer naar de Upper Lot. (Upper en Lower Lot zijn gescheiden door een roltrap of 5. Hier ben je ook al snel 10 minuten kwijt) De laatste attractie die we nog wilden doen, was The Simpsons Ride. In deze attractie zit je in een simulator en ga je naar Krustyland, waar Sideshow Bob achter de Simpsons aan zit. De aangegeven wachttijd was 70 minuten, maar gelukkig ging het sneller vooruit. We hebben maar 65 minuten moeten wachten! \ud83d\ude09 \ud83d\ude1b<\/p>\n\n\n\n

\"20190725<\/figure>\n\n\n\n

Tijd om weer richting de uitgang te gaan, dus hebben we de winkeltjes nog gedaan en zijn we weer richting het hotel gegaan.<\/p>\n\n\n\n

Eenmaal in het hotel gingen we eerst naar de receptie omdat we een andere kamer zouden krijgen. De vrouw die ons gisteren niet wou helpen stond er weer… We zeiden dat we een andere kamer zouden krijgen die zeker de moeite was. Ze leek eerst niet echt bereid om dit te doen, maar omdat we zeiden dat ons dit gisteren zo was beloofd, ging ze toch verder. Ze leek een kamernummer op te schrijven, op een hoge verdieping, maar de kamer die we kregen was op de 5de verdieping. We zouden volgens haar ook moeten bijbetalen voor deze kamer. Dit weigerden we en na wat aandringen gaf ze uiteindelijk toe. We gingen naar de nieuwe kamer, maar zo de moeite was deze niet.. We keken uit op de glazen koepel van de inkomhal, dus nog steeds amper zonlicht in de kamer. Ochja, gelukkig waren we morgen weg uit het hotel. We hebben wel nog een review geschreven op Tripadvisor.<\/p>\n\n\n\n\n\n\n\n

26\/07\/2019 – Hollywood \/ Disney<\/h3>\n\n\n\n

Van Hollywood reden we vandaag naar Anaheim<\/p>\n\n\n\n

We startten de dag vandaag met een mooi zicht op de Hollywood letters in de bergen boven LA. Van in Lake Hollywood Park kan je de letters goed zien.<\/p>\n\n\n\n

\"20190726<\/figure>\n\n\n\n

Na wat foto’s zijn we verder gereden naar het Griffith Observatory. Bij dit observatorium heb je een prachtig overzicht van LA en kan je ook de Hollywood letters goed zien. Het observatorium was nog niet open, dus viel het nog mee om parking in de buurt te vinden. Meestal zijn de parkings hier allemaal snel volzet.<\/p>\n\n\n\n

\"20190726<\/figure>\n\n\n\n

Volgende stop was Hollywood Boulevard. We parkeerden bij het Hollywood & Highland shopping center, waar we nog iets hebben gegeten en dan zijn we de Boulevard op gegaan. We passeerden langs Grauman’s Chinese Theater, waar de handen van bekende mensen in het beton zijn gedrukt. We kwamen ook langs het Dolby Theater, waar de Oscars worden uitgereikt. In de stoep kwamen we ook de bekende sterren tegen van onder andere Walt Disney, Micheal Jackson en P!NK.<\/p>\n\n\n\n

\"20190726<\/figure>\n\n\n\n

Het was al even in de namiddag, dus besloten we om nog langs een outlet mall te rijden voor we naar het hotel in Anamheim gingen. De rit zou 45 minuten duren. De GPS lachtte ons uit en wees ons nog maar eens op het verkeer in LA. De rit zou 2u05 duren… We zijn dan maar rechtstreeks naar het hotel gereden. Die outlet mall is voor morgen dan.<\/p>\n\n\n\n

We overnachten in een hotel vlakbij Disneyland Resort. We konden vandaag dus shoppen in Downtown Disney, waar er verschillende bekende winkels zijn, en ook World of Disney, een gigantische Disney winkel. We hadden ons ook verheugd op een diner in het Rainforest Cafe. Groot was de teleurstelling toen bleek dat dit niet meer bestond… \ud83d\ude41 We hebben dan maar een ander restaurant gekozen voor we gingen shoppen in World of Disney.<\/p>\n\n\n\n

\"20190726<\/figure>\n\n\n\n\n\n\n\n

27\/07\/2019 – Shopping<\/h3>\n\n\n\n

Er stond niets op het programma behalve shoppen.<\/p>\n\n\n\n

We hadden vandaag niets gepland, behalve shoppen en naar San Diego rijden. Na het ontbijt in ons hotel zijn we naar The Outlets at Orange gereden. Dit is een outlet mall met aangenamere prijzen dan in de gewone malls. We kwamen er aan om 9u45 en om 10u zouden de winkels open gaan. Na een heel lang kwartier wachten konden we er eindelijk invliegen! (Wachten is niet onze favoriete bezigheid \ud83d\ude09 )<\/p>\n\n\n\n

Meestal zijn we redelijk snel rond in een mall, maar het was snel middag. We hebben dan eerst maar iets gegeten in de Panda Express. Heerlijke Orange Chicken!<\/p>\n\n\n\n

Tegen 14u hadden we alles gezien en hadden we heel wat zakken verzameld. Tijd om naar San Diego te vertrekken. We hadden gisteren nog gekeken en de rit zou een dik anderhalf uur duren. Maar natuurlijk was er nu ook file..<\/p>\n\n\n\n

Uiteindelijk hebben we 2u30 gereden tot bij ons hotel in San Diego. We parkeerden de auto in de garage en checkten in. Omdat het al bijna 18u was, zijn we daarna op zoek gegaan naar iets om te eten. Na 20 minuutjes wandelen kwamen we bij Seaport Village. Dit is een nagebouwd Mexicaans dorpje met wat restaurantjes en winkeltjes. Heel gezellig. We aten er een quesadilla en nachos, lekker Mexicaans. Op de achtergrond speelde een bandje.<\/p>\n\n\n\n

\"20190727<\/figure>\n\n\n\n

Op de terugweg naar het hotel stopten we nog bij een 7-Eleven om wat water te kopen voor op de kamer.<\/p>\n\n\n\n\n\n\n\n

28\/07\/2019 – San Diego<\/h3>\n\n\n\n

We bezochten vandaag een vliegdekschip en enkele buurten van San Diego.<\/p>\n\n\n\n

Na het ontbijt wandelden we naar de USS Midway, die aangemeerd ligt aan de embarcadero van San Diego. Dit vliegdekschip werd gebouwd tijdens WOII, maar was pas klaar toen de oorlog voorbij was. Nadien werd het schip o.a. nog ingezet in Operatie Desert Storm. Momenteel wordt het schip gebruikt als museum. We kregen een audioguide mee, die ons telkens wat meer informatie gaf tijdens de tour.<\/p>\n\n\n\n

We kwamen binnen in de hangar waar de vliegtuigen staan wanneer ze moeten worden hersteld. In deze enorme hal staan nu enkele toestellen die ooit dienst deden vanop het vliegdekschip. De vliegtuigen staan heel dicht bij elkaar doordat hun vleugels naar boven of naar achter zijn geplooid. Via de audioguide kregen we de achtergrondverhalen van deze toestellen.<\/p>\n\n\n\n

\"20190728<\/figure>\n\n\n\n

Van in de hangar gingen we naar de onderliggende dekken. Hier zagen we hoe de militairen leefden op het schip. We gingen van de eetzaal, naar de ziekeboeg, de operatiekamer en slaapkamers. We kwamen ook in de machinekamer en de controlekamer. Best indrukwekkend om te zien hoe die militairen hier moeten overleven. Alles was klein, smal en vooral warm.<\/p>\n\n\n\n

Als laatste bezochten we het flight-deck. Hier stonden alle vliegtuigen en werd er geland en gelanceerd. Ja, de vliegtuigen werden met een elektrische katapult vanop het dek gelanceerd, zodat ze op korte afstand genoeg snelheid haalden om op te stijgen. Op het dek stonden ook nog een hele reeks vliegtuigen en helikopters opgesteld die worden ingezet vanop vliegdekschepen.<\/p>\n\n\n\n

\"20190728<\/figure>\n\n\n\n

Na de tour hebben we aan boord nog iets kleins gegeten en zijn we verder gewandeld langs de jachthaven. Zo kwamen we bij Petco Park, het baseball stadion. Er was veel volk, want de San Diego Padres speelden tegen de San Francisco Giants. Nog een beetje verder kwamen we bij Gaslamp Quarter, het historische hart van San Diego. <\/p>\n\n\n\n

\"20190728<\/figure>\n\n\n\n

In Gaslamp Quarter zijn er vele winkeltjes, bars en restaurants. Midden op straat was er ook een markt met artisanale producten.<\/p>\n\n\n\n

Het was ondertussen al half 4, dus zijn we weer richting het hotel beginnen gaan. Onze cash was bijna op, dus zijn we ook nog bij Bank Of America langsgegaan om aan de automaat geld af te halen. Hier is wel iets mis gegaan, want nadat we alles hadden ingegeven kregen we onze kaart terug, maar geen cash en bonnetje. We hebben nog even gewacht om te zien of het geld er toch niet uit zou komen, maar er kwam niets… We zijn dan maar verder gegaan en zullen in het oog houden of het geld toch niet van onze rekening gaat. Tegenover ons hotel hebben we dan bij Chase Bank nog een poging gedaan om geld af te halen, en hier ging alles wel goed.<\/p>\n\n\n\n

We hebben dan op de kamer even wat uitgerust van het vele wandelen. Er stonden al 17000 stappen op onze teller. Voor het avondeten zijn we naar Little Italy gewandeld. Hier zijn er vele gezellige restaurants. We hebben een echte Italiaanse pizza gegeten en zijn dan weer naar het hotel gegaan.<\/p>\n\n\n\n\n\n\n\n

29\/07\/2019 – San Diego Zoo<\/h3>\n\n\n\n

Een hoogtepunt van de reis, de San Diego Zoo.<\/p>\n\n\n\n

De San Diego Zoo is een van de beste zoo’s ter wereld. Deze mocht dan ook niet ontbreken tijdens onze reis. We stonden op tijd op, zodat we iets na opening al aan de ingang waren. Het viel direct op dat de zoo wel heel groot moest zijn, want je kan de zoo ook met een bus bezoeken. Deze bussen rijden langs alle dieren.<\/p>\n\n\n\n

\"20190729<\/figure>\n\n\n\n

We hebben de bussen niet genomen en hebben alles tevoet gedaan. Amai, onze stappenteller was blij dat de dag om was. We hadden zowat 16000 stappen na ons bezoek. We starten onze tour bij de Afrikaanse dieren. De olifanten hebben hier een gigantisch buitenverblijf, al was maar de helft open voor de dieren omdat er nog een uitbreiding werd bijgebouwd.<\/p>\n\n\n\n

Na Afrika was het de beurt aan de Noordpool. In de San Diego Zoo verblijven 3 ijsberen. Leuk om deze dieren bezig te zien, zowel op het land als in het water. Heidi kon hier uren blijven staan kijken.<\/p>\n\n\n\n

\"20190729<\/figure>\n\n\n\n

Via het Aziatische deel kwamen we in Australi\u00eb uit bij de Koala’s. Ondertussen was het al middag, dus hebben we hier iets gegeten.<\/p>\n\n\n\n

Na het eten gingen we verder via de grizzly beren, die net een snack kregen. Ze kregen gemalen vlees en enkele visjes. Heidi haar oogjes fonkelden weer.<\/p>\n\n\n\n

\"20190729<\/figure>\n\n\n\n

We kwamen uit in het regenwoud. Hier zaten de gorilla’s en orang-oetans. Als laatste gingen we nog langs de tijgers en de nijlpaarden.<\/p>\n\n\n\n

Toen we weer bij de ingang kwamen, was het al een stuk in de namiddag en waren we moe van al dat wandelen. De zoo is heel groot, en heuvelachtig. Er is zelfs een kabelbaan van de ingang naar de andere kant. Het was dus best een vermoeiende dag.<\/p>\n\n\n\n

\"20190729<\/figure>\n\n\n\n

Van de zoo zijn we nog naar het Fashion Valley shopping center gereden. Hier hebben we nog wat inkopen gedaan en hebben we ook nog een heerlijke Philly Cheesesteak gegeten.<\/p>\n\n\n\n\n\n\n\n

30\/07\/2019 – Joshua Tree National Park<\/h3>\n\n\n\n

We reden van San Diego naar Palm Springs en bezochten Joshua Tree National Park.<\/p>\n\n\n\n

We hadden de wekker om 7u staan, zodat we op tijd konden gaan ontbijten en vertrekken naar Palm Springs. Volgens de GPS zou de rit ongeveer 2u15 duren. We zijn onderweg nog even gestopt om te tanken en rond 12u stonden we bij het hotel in het hete Palm Springs, 42 graden is het hier. We checkten in en hadden geluk dat er al een kamer vrij was. We konden de bagage dus al op onze kamer zetten. We hebben ons wat opgefrist en zijn dan vertrokken naar Joshua Tree National Park<\/p>\n\n\n\n

Joshua Tree National Park is een woestijngebied dat zijn naam kreeg van de bomen die in het park voorkomen, Joshua Trees. Na goed een uur rijden kwamen we bij de ingang van het park. We betaalden het toegangsgeld en reden door. We kwamen in een uitgestrekte vallei uit. Hier stonden vreemd gevormde cactussen. Er stond wel een waarschuwingsbordje bij. Bij de minste aanraking blijven de stekels in je huid zitten en het verwijderen is heel pijnlijk. <\/p>\n\n\n\n

\"20190730<\/figure>\n\n\n\n

We zijn er wijselijk uit de buurt gebleven en zijn verder gereden. Even later kwamen we de eerste Joshua Tree tegen. Deze boom ziet er speciaal uit. Het lijkt een kruising tussen een gewone boom, een cactus en een palmboom.<\/p>\n\n\n\n

\"20190730<\/figure>\n\n\n\n

Nog wat verder kwamen we nog meer van deze bomen tegen. Mooi om te zien!<\/p>\n\n\n\n

\"20190730<\/figure>\n\n\n\n

Tegen dat we aan de andere kant van het park waren, was het al 16u20 en we moesten nog zeker 50 minuten terugrijden naar het hotel. We zijn dan eerst langs Applebee’s gereden om iets te eten voor we naar het hotel gingen.<\/p>\n\n\n\n\n\n\n\n

31\/07\/2019 – Las Vegas<\/h3>\n\n\n\n

Van Palm Springs reden we naar Las Vegas. In plaats van via de Interstate te rijden, kozen we voor een rustigere weg, dwars door de Mojave Desert. Om bij deze woestijn te geraken, reden we via Twentynine Palms naar Amboy. In 2015 waren we hier al eens gepasseerd, aangezien dit een ‘verplichte’ stop is als je Route 66 aan het rijden bent. <\/p>\n\n\n\n

\"\"
Amboy, Californi\u00eb<\/figcaption><\/figure>\n\n\n\n

Even voorbij Amboy reden we het Mojave National Preserve in. Het uitzicht onderweg was fenomenaal.<\/p>\n\n\n\n

Kort bij de grens tussen Californi\u00eb en Nevada kwamen we weer op de Interstate uit. Net over de grens zijn we in Primm gestopt om wat te eten. Primm ligt net in Nevada en dat merk je aan de casino’s. Omdat gokken in Californi\u00eb verboden was, werden er net over de grens, in Nevada, grote casino’s gebouwd. Vanuit Primm moesten we niet lang meer rijden om in Las Vegas te geraken. Voor we naar ons hotel reden, zijn we nog bij een Walmart gestopt om wat inkopen te doen.<\/p>\n\n\n\n

De komende nachten brengen we door in Cosmopolitan Las Vegas. We hebben hier een kamer geboekt met een prachtig zicht op de Strip en de fonteinen van het Bellagio.<\/p>\n\n\n\n

\"Las
Las Vegas, Nevada<\/figcaption><\/figure>\n\n\n\n

Voor we de auto weer inleverden zijn we nog even naar de outlet mall op het zuidelijke einde van de Strip geweest.<\/p>\n\n\n\n

04\/08\/2019 – Las Vegas – Amsterdam<\/h3>\n\n\n\n

Tijd om weer naar huis te vertrekken na enkele relaxte dagen in Las Vegas. We nemen het vliegtuig op McCarran International naar Minneapolis. Van daar vliegen we verder naar Amsterdam.<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

San Francisco, Cupertino, Monterey, Santa Maria, Santa Clarita, Universal City, Anaheim, San Diego, Palm Springs, Las Vegas<\/p>\n","protected":false},"author":1,"featured_media":2363,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"tdm_status":"","tdm_grid_status":"","spay_email":""},"categories":[9],"tags":[50,216,210,60,69,215,219,55,65,49,208,70,212,213,220,58,211,209,214,218,207,217,221],"yoast_head":"\n\n\n\n\n\n\n\n\n\n\n\n\n\n\n\t\n\t\n\n\n\t\n\t\n\t\n