Dag 4: 19 juli 2015: Chicago (Illinois)-Springfield (Illinois)
Vroeg uit de veren! Een snel ontbijt en dan een taxi nemen richting Alamo bij de luchthaven van Chicago. Dat ging heel wat minder snel.. We hadden onmiddellijk een taxi, maar de chauffeur sprak amper Engels en wist totaal niet waar hij naartoe moest rijden. Eens in de buurt van de luchthaven moesten we hem mee de weg wijzen. Toen we het zelf ook niet meer wisten, heeft hij de weg moeten vragen aan een collega via de telefoon. We draaiden dan de goede weg in, maar dan reed hij de inrit voorbij en kwamen we bij een ander verhuurbedrijf uit. Iemand van dat bedrijf vertelde waar we moesten zijn. Gelukkig had de chauffeur ondertussen al wel de betaalmeter stopgezet..
Bij Alamo ging alles wel heel vlot. Ze probeerden enkel nog een upgrade naar een Chevrolet Camaro aan te smeren, voor $15 per dag extra, een vriendenprijsje. Dat hebben we toch maar afgewezen.. Op de parking mochten we een auto uit de fullsize categorie kiezen en Jelle was super blij dat er een Dodge Charger stond! Alles snel in de auto geladen en vertrokken voor onze trip langs Route 66!
De eerste stop was het geboortehuis van Walt Disney. Heidi was wel niet helemaal gewonnen voor de buurt waar we door moesten. Maar al bij al viel het nog best goed mee. Na enkele foto’s reden we door naar het Museum of Science and Industry.
Het museum was modern met veel interessante experimenten zoals een Tesla-coil om bliksem te maken en een echte tornado. Hoogtepunt was een rondleiding door een echte duikboot, de U-505. Deze werd in 1944 door de Amerikanen veroverd op de Duitsers. We hadden ook tickets voor de expo Robots, presented by Google. De robots waren wel interessant, maar het had toch wat meer mogen zijn.
Normaal zouden we verder rijden naar Dell Rhea’s Chicken Basket, maar we waren al te lang in het museum gebleven en hadden grote honger. We hebben dan in het museum al gegeten en zijn recht naar de volgende stop gereden.
Joliet Prison is al jaren gesloten, maar was nog het decor voor verschillende films en series. De bekendste zijn The Blues Brothers en Prison Break.
Wat verderop kwamen we de eerste van de ‘Muffler Men’ tegen. Deze reuzen stonden in de jaren 50 langs snelwegen om auto-onderdelen te promoten. Bij de Gemini Giant werd uiteindelijk de uitlaat vervangen door een raket en werd de reus gekleed als astronaut. Hij promootte de Launching Pad Drive-In, die ondertussen gesloten is.
Volgende stop was de Polk-A-Dot Drive-Inn waar er levensgrote beelden van bekende mensen staan. Na enkele foto’s reden we verder naar de Two-Cell Jail in Gardner. Deze gevangenis heeft maar 2 cellen. We hebben hier ook nog een geocache opgepikt.
Daarna kwamen we langs 2 oude tankstations, The Dwight Texaco Station en The Odell Station.
Niet veel verder kwamen we langs de Old Log Cabin Inn. Dit houten gebouw werd omhoog gekrikt en 180° gedraaid toen Route 66 werd verlegd van de ene kant naar de andere van het gebouw.
In Pontiac hielden we halt bij de bekende muurschilderingen. Na enkele foto’s reden we door naar Atlanta, waar we een 2de van de Muffler Men tegenkwamen, The Bunyon Giant. Hier werd de uitlaat vervangen door een hotdog. Er was nog een koppel aan het rondkijken. Zij kwamen uit Londen en waren ook langs Route 66 aan het rijden.
Ondertussen was het al laat geworden. Doordat we altijd de originele Route 66 gevolgd hebben, en nooit op de snelweg zijn geweest, liepen we al 3 uur achter op ons schema. We waren pas om 20u30 bij het hotel. We verbleven deze nacht in Baymont Inn & Suites Springfield. Gelukkig was er vlakbij een gezellig en vooral heel goedkoop restaurantje. 11 dollar voor 6 gigantische ribben met friet en een slaatje! Heidi vond haar kip ook lekker.. 😉
