Het District of Columbia is de hoofdstad van de Verenigde Staten, maar Washington, DC is zelf geen staat en hoort ook niet bij een andere staat.
De oprichting van de hoofdstad werd vastgelegd in de Amerikaanse grondwet. In de tekst staat dat het district de zetel van Amerikaanse regering zou worden en het Congress de absolute wetgevende macht zou zijn. Verder werd gespecifieerd dat het district niet groter dan 10 vierkante mijl mag zijn. Volgens James Madison was het beter om een speciaal district op te richten zodat geen enkele staat meer macht zou krijgen doordat de overheid er gevestigd is.
Het Congress creëerde het federale district in 1790 op land komende van de staten Virginia en Maryland. In 1800 werd de hoofdstad verhuisd van Philadelphia naar wat toen Washington City werd genoemd. In 1846 werd het land van Virginia aan de staat teruggegeven, waardoor Washington, DC nu dus 17,7 vierkante km groot is. Op deze relatief kleine oppervlakte wonen er wel meer dan 700.000 mensen.
Zelfde plichten, minder rechten
Washington, DC vervult de functies van zowel een staat als een stad. De inwoners van het district voldoen aan de verplichtingen van het Amerikaans staatsburgerschap, zoals belastingen betalen en stemmen. Toch hebben ze niet dezelfde rechten. Al meer dan 200 jaar hebben de inwoners geen afgevaardigde in het Congress. De plaatsen in het Congress zijn voorbehouden voor de staten. Washington, DC heeft wel een vertegenwoordiger in het Congress. De vertegenwoordiger kan in comités zetelen, kan wetten aanbrengen en mag mee debatteren over wetten. Hij mag echter niet stemmen over federale wetten.
Washington, DC als 51ste staat?
Er gaan wel stemmen op om van een groot deel van het District of Columbia de 51ste staat te maken. Mocht het ooit zover komen, dan worden de residentiële en commerciële gebieden van Washington, DC een aparte staat. Het District of Columbia omvat dan enkel nog de gebieden die gebruikt worden door de federale overheid.
